TAŃCZĄCY Z WILKAMI. Wersja reżyserska

Autorem tekstu jest Monika Gorgoń.

KILKA SŁÓW TYTUŁEM WSTĘPU

Tańczący z wilkami trwał w wersji kinowej 180 minut, co już gwarantowało długą opowieść filmową. Dla widzów, którym te 3 godziny spędzone w kinie z Tańczącym z wilkami nie wystarczały – powstała wersja rozszerzona, trwająca 224 (!) minuty, co już było dużą porcją nowego materiału. Jakby tego było mało, istnieje wersja reżyserska Tańczącego z wilkami, która stanowi duże wyzwanie dla widza, gdyż trwa aż 236 (!!!) minut. Dla kogoś jednak, kogo Tańczący z wilkami oczarował i wzruszył wersja reżyserska będzie doskonałą okazją na głębsze poznanie bohaterów filmu oraz jeszcze lepsze zrozumienie jego przesłania, czyli motywu ucieczki od cywilizacji do dzikiej przyrody, gdzie można żyć naprawdę zgodnie z naturą i swoją wrażliwością.

• SCENY DODANE

[Czas: 06:12 – 06:24]
W tym miejscu jeden z żołnierzy opowiada pułkownikowi o nieudanej próbie ucieczki balonem i o tym, w jak ciężkiej sytuacji są wszyscy żołnierze.

[Czas: 10:45 – 11:01]
Przyjazd generała do zdobytej dzięki Dunbarowi placówki – wielki ukłon w stronę Dunbara za pomysłowość i odwagę!

[Czas: 13:48 – 14:11]
Fort Hayes – to tu po raz pierwszy John Dunbar ma styczność z pułkownikiem Elginem, który w późniejszym czasie pomoże mu (nakaże przestać żołnierzom znęcać się nad Dunbarem) i jako pierwszy zostanie przebity strzałą przez oddanych przyjaciół Dunbara.

[Czas: 17:41 – 18:12]
Kłótnia majora Fambrough’a i pułkownika Elgina dotycząca Johna Dunbara i jego nowej placówki.

[Czas: 18:47 – 19:19]
W tym miejscu dodano ujęcie tuż po samobójstwie majora; pokazano ślady krwi na przestrzelonej szybie, za oknem ludzi obserwujących wnętrze gabinetu i pułkownika, który znajduje ciało samobójcy.

[Czas: 20:19 – 24:23]
W tym przedziale czasowym została przestawiona kolejność niektórych scen oraz dodano kilka szczegółów, kiedy bohaterowie (John Dunbar i Timmons) natykają się na szkielet jakiegoś przewoźnika, który został zamordowany przez Indian; dodano również scenę, w której pokazany jest człowiek z lunetą (żołnierz, który bazuje jeszcze w tym momencie w zrujnowanym forcie, do którego zmierza Dunbar).

[Czas: 26:40 – 29:22]
Na dodanych ujęciach kapral podejmuje decyzję o opuszczeniu Fortu Sedewick przez zmęczonych i schorowanych żołnierzy, którzy już dawno stracili siły i ochotę do koczowania na odludziu, i którzy mają już dość czekania na posiłki (które jeszcze nawet nie zostały wysłane).

[Czas: 30:08 – 31:04]
Tu została dodana scena, w której John Dunbar tuż przed dotarciem do ostatecznego celu rozkoszuje się pięknymi widokami i naturą.

[Czas: 36:02 – 36:10]
Dodano krótką scenę przedzierającego się przez zarośla wilka.

[Czas: 36:44 – 37:40]
Sekwencja ta obrazuje pierwszą noc Johna Dunbara w forcie; sen przerywają mu odgłosy wycia wilków – zaniepokojony zapala lampę i przygotowuje sobie pistolet.

[Czas: 40:04 – 40:20]
John Dunbar, chcąc nabrać z jeziorka wody do picia, zauważa zatopione w niej, zastrzelone jelenie.

[Czas: 40:33 – 42:22]
W trakcie generalnych porządków bohater oczyszcza między innymi jeziorko, wyławia z niego martwe jelenie.

[Czas: 46:08 – 46:28]
W tym dodanym fragmencie możemy zauważyć, jak Indianie (Paunisi) reagują na zapach białego człowieka (jeden z nich wącha koc, po czym odrzuca go z obrzydzeniem i natychmiast szoruje ręce piachem, by pozbyć się znienawidzonego zapachu).

[Czas: 48:43-49:17]
John Dunbar wybiera się na przejażdżkę i podziwia widoki, między innymi ogląda piękny wschodni horyzont.

[Czas: 49:55 – 52:50]
Oglądając tę scenę po raz pierwszy odnosi się wrażenie, że John Dunbar “wyprowadza” konia, by go zastrzelić (żeby przez jego obecność nie prowokować ataku Indian), w ślad za nimi uparcie podąża wilk, przez co Dunbar ostatecznie rezygnuje z planu zabicia konia.

[Czas: 56:53 – 1:00:05]
Pokazana jest tu po raz pierwszy wioska indiańska oraz rozmowa Wodza z jednym z Indian; następnie przyjazd Indian z plemienia Lakota do Fortu Sedewick oraz rozmowa z Dunbarem m.in. na temat bizonów.

[Czas: 1:00:32 – 1:00:44]
W tym momencie dodane jest krótkie ujęcie, na którym widać rewolwer Dunbara.

[Czas: 1:00:55 – 1:01:17]
Dodany jest tu fragment dyskusji Rady Plemienia Lakota o “Białym Człowieku”, który zajmuje miejsce na “ich” terytorium. Kobiety i dzieci nie mają prawa uczestniczyć w takiej naradzie, dlatego też oczekują (podsłuchują) przed wigwamem na decyzję Rady.

[Czas: 1:03:57 – 1:04:45]
Młodzi Indianie z wioski chcąc udowodnić, jakimi są dzielnymi wojownikami, wyruszają do fortu, by ukraść “Przybyszowi” konia; ukazano początek ich wyprawy do Fortu.

[Czas: 1:09:52 – 1:11:47]
W tej sekwencji ukazany jest powrót wojowników Lakota z wyprawy przeciwko Utonom. Przywożą oni między innymi ciało jednego z najlepszych wojowników – męża “Podniesionej Pięści” (jedynej białej kobiety należącej do plemienia). Pokazane są też rytuały pogrzebowe Indian.

[Czas: 1:23:50 – 1:24:26]
Tu dodano scenę wizyty Indian w forcie, kiedy to John Dunbar prezentuje gościom funkcjonowanie młynka do kawy; daje im też skosztować świeżo przemielonej kawy.

[Czas: 1:24:57 – 1:25:14]
Tutaj natomiast dodano ujęcie, na którym “Wiatr we Włosach” rozdaje cukier pozostałym.

[Czas: 1:25:3 – 1:26:05]
Dodano fragment pokazujący codzienne życie Indian, ich zajęcia, obowiązki i zabawy dzieci.

[Czas: 1:28:44 – 1:29:39]
W ciągu tej niepełnej minuty widzimy “Podniesioną Pięść” tuż po rozmowie z “Wierzgającym Ptakiem” na temat Johna Dunbara. Bohaterka oddala się od wioski, by móc samotnie porozmyślać o propozycji “Wierzgającego Ptaka” (poprosił ją, by została tłumaczem w rozmowach z Anglikiem).

[Czas: 1:30:24 – 1:30:38]
Ten dodany fragment ukazuje matkę poszukującą dzieci. W tych scenach pokazane są też dzieci siedzące na dachu i obserwujące z daleka przyjazd Indian i całą zaistniałą w związku z tym sytuację.

[Czas: 1:30:40 – 1:31:00]
W tym przedziale czasowym została zmieniona kolejność scen, jak również dodany jest dialog dzieci dotyczący Indian i ich zachowania.

[Czas: 1:33:04 – 1:33:08]
Dodano tu krótki fragment pokazujący jedynie widok fortu i zbliżających się Indian.

[Czas: 1:41:12 – 1:41:24]
W ciągu tych 12 sekund pokazane jest, jak John Dunbar, “Wierzgający Ptak” i “Podniesiona Pięść” spędzają czas w trakcie rozmów pokojowych (m.in. jak rzucają kamieniami).

[Czas: 1:46:10 – 1:47:28]
Dodano sceny, w których zwiadowcy, mający za zadanie wypatrywać bizonów, wracają do wioski.