SEQUELE – Różowa Pantera

TYTUŁ POLSKI: Syn Różowej Pantery ROK PRODUKCJI: 1993 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Blake EdwardsWYSTĄPILI: Roberto Benigni Herbert Lom Claudia Cardinale Shabana Azmi Debrah Farentino Jennifer Edwards Robert Davi Mark Schneider

Zupełnie przypadkowym zbiegiem okoliczności w małej włoskiej wiosce zostaje odnaleziony syn inspektora Clouseau, chluby francuskiej policji. Jest podobnie nierozgarnięty, ciapowaty i sprawia wrażenie ostatniej ofiary losu. Inspektor Dreyfus (były szef Clouseau) jest zrozpaczony. Zrobiony na 30-lecie cyklu o Różowej Panterze film jest całkiem sympatyczną komedyjką, do pięt jednak nie dorównujący klasycznym pozycjom z Peterem Sellersem. W roli syna Clouseau jeszcze mało znany Roberto Benigni, który średnio sobie z rolą poradził. Dobrze, że chociaż w drugoplanowych rolach pojawili się starzy znajomi jak Cato czy Dreyfus. W czołówce jak zwykle pobrzmiewa znany wszystkim motyw przewodni tym razem wykonany przez samego Bobby McFerrina.

TYTUŁ POLSKI: Różowa Pantera ROK PRODUKCJI: 2006 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Shawn Levy  WYSTĄPILI: Steve Martin Jean Reno KevinKline Beyonce Knowles Jason Statham

Podczas meczu piłki nożnej między Chinami a Francją, ginie na oczach milionów trener narodowej drużyny francuskiej. Z jego palca w tajemniczych okolicznościach ginie diament zwany Różową Panterą. Śledztwem zajmuje się mianowany przez komisarza Dreyfusa inspektor Jacques Clouseau. Pierwszą podejrzaną staje się przepiekna piosenkarka Xania, kochanka trenera. Tymczasem licząc na potknięcie inspektora, Dreyfuss zbiera najlepszych detektywów i… Reanimacja cyklu dość nietypowa. Siłą napędową projektu był Steve Martin, któremu w tym filmie wszystko wychodzi z trudem. Rozśmieszanie czy podrabianie niepodrabialnego fenomenu Petera Sellersa. Niestety, po raz kolejny ten aktor, rzekomo komik, do mnie nie przemówił. Jest bladym cieniem oryginalnego odtwórcy inspektora Clouseau. Co ciekawe sam film jest uwspółcześnionym prequelem serii, tzn. opowiada o początkach kariery Clouseau, ale jego akcja dzieje się współcześnie. Jako komedia nie sprawdza się. Jest po prostu mało śmieszna, wyraźnie kieruje się ku humorowi amerykańskiemu. Nie widać tego szaleństwa i niepoczytalności głównych bohaterów. Na dodatek zabrakło Cato, którego z marnym skutkiem próbuje zastąpić Jean Reno w roli Pontona.

TYTUŁ POLSKI: Różowa Pantera 2 ROK PRODUKCJI: 2009 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Herald Zwart  WYSTĄPILI: Steve Martin Jean Reno John Cleese Andy Garcia Alfred Molina

W miastach Europy giną bezcenne eksponaty dziedzictwa kulturowego. Na miejscu pozostaje tylko wizytówka złodzieja Tornado. W celu złapania przestępcy zostaje powołana specgrupa składająca się z najwybitniejszych detektywów Włoch, Stanów Zjednoczonych, Japonii, Indii i… Francji. Z tego kraju oddelegowany zostaje inspektor Jacques Clouseau. W momencie przekraczania granicy dowieduje się o skradzeniu najcenniejszego skarbu Frnacji, driamentu Różowa Panera. Natychmiast śledztwo przenosi się do ojczyzny Clouseau, który zakochuje się w swojej sekretarce. Druga próba zmierzenia się z legendą Petera Sellersa to kompletne fiasko. Żarty pozbawione finezji i szaleństwa, Martin w roli Clouseau bezradny i żenujący, scenariusz pozbawiony sznytu, wyprany z ciekawych bohaterów, a naprawdę solidnej obsady zwyczajnie szkoda do produkcji, która przypomina film skierowany prosto na rynek dvd. Mam nadzieję, że klapa finansowa skłoni producentów do zaniechania kręcenia kolejnych części. Jedyna zabawna scena (z ponownie grającym “ogony” Johnem Cleese’em) została zaprezentowana w zwiastunie, zatem darujcie sobie oglądanie całości. Wystarczy, że ja to zrobiłem.

CIEKAWOSTKI:

• W 1968 roku Bud Yorkin nakręcił film Inspector Clouseau korzystając z postaci wymyślonej przez Blake’a Edwardsa. W tytułową rolę wcielił się skądinąd dobry aktor Alan Arkin. Film nie jest oficjalną częścią cyklu.
• Animowana czołówka z wszystkich odcinków cyklu zrobiła taką furorę, że powstało kilka rysowanych seriali o sympatycznej panterze i prześladującym ją inspektorze.
• Do historii przeszły “pojedynki sprawdzające” pomiędzy Clouseau a Cato, które można oglądać niemal w każdym odcinku cyklu.
• Najczęściej pojawiającym się aktorem w cyklu jest Herbert Lom, odtwarzający postać szefa Charlesa Dreyfusa. Zagrał go siedmiokrotnie (części 2-8). Później schedę po nim przejął Kevin Kline (9) i John Cleese (10).
• Claudia Cardinalle pojawiła się w cyklu dwukrotnie. W pierwszej części zagrała księżniczkę, a w Synu Różowej Pantery Marię Gambrelli. Tę drugą postać pierwotnie zagrała w 1964 roku Elke Sommer w drugiej części A Shot In The Dark.
• Postać Cato (zagrał go Burt Kwouk) pojawiła się w serii 6 razy (części 2, 3, 5-8).
• Muzyczny motyw przewodni napisany przez Henry’ego Manciniego jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych motywów filmowych. W Son Of The Pink Panther “wygrał go ustami” Bobby McFerrin.
• Postać Charlesa Littona grali David Niven, Christopher Plummer oraz Rich Little.

CZY BĘDZIE KOLEJNA CZĘŚĆ?

Liczę na to, że jednak hollywoodzcy producenci się opamiętają i zostawią w spokoju postać Cloeseau. Peter Sellers zasługuje na to, i niech lepiej żaden Steve Martin nie próbuje się z nim mierzyć. Jest bez szans.

Tekst z achiwum film.org.pl