Najlepsze filmy o MIŁOŚCI dla SAMOTNIKÓW

Jak filmowcy pokazują miłość cichą, niejednoznaczną, nieśmiałą? Taką, która skrada się niezauważenie i atakuje w najmniej oczekiwanym momencie i z najmniej oczekiwanego kierunku? Bohaterami filmów z poniższej listy są ludzie zagubieni i osamotnieni – tacy, którzy w rozgrywkach uczuciowych nie są najlepszymi graczami. To bohaterowie, których miłość rozkwita najpełniej na nocnych spacerach po Detroit, przy dźwiękach melancholijnej muzyki, w nocnych opustoszałych barach lub nad brzegiem oceanu, gdy wpatrują się w odbijające o brzeg fale. Ich relacje zaś nie są wyrafinowane i idealne – są emocjonalnie utrudnione, okraszone wieloma przeszkodami, spowite ciężką aurą samotności. Dzięki temu jednak w ich uczucia łatwiej uwierzyć. Oto kilka filmów o zakochanych samotnikach.

Między słowami

Film Sofii Coppoli nie jest klasyczną filmową historią o miłości. Nie ma tu gorących pocałunków, upojnych zbliżeń, namiętnych deklaracji. Są za to ciche i intymne momenty bezwzględnego zrozumienia, które łączą dwójkę bohaterów silną nicią porozumienia. Bob, zmęczony życiem i małżeństwem aktor, przyjeżdża do Tokio, aby uświęcić reklamę whisky swoją osobą. Zatrzymuje się w tym samym ekskluzywnym hotelu co o wiele młodsza od niego Charlotte, której mąż, słynny fotograf, pracuje i nie ma czasu zająć się żoną. Kobieta spędza dnie na siedzeniu w swoim pustym apartamencie albo na uwodzicielskim odkrywaniu stolicy Japonii. Wkrótce bohaterowie, zmęczeni przytłaczającą samotnością wielkiego obcego miasta, zaczynają wypełniać wolny czas przebywaniem ze sobą. Razem eksplorują nocne gwarne Tokio, piją w hotelowym barze, patrząc sobie w oczy, lub leżą razem w łóżku, dotykając się niewinnie palcami stóp i dłoni. Bob oraz Charlotte odnaleźli się w zupełnie obcym mieście daleko od granic swojego kraju. Ot, znudzeni towarzystwem innych ludzi odnaleźli się w gąszczu setek gości hotelowych. Nie ma tu jednak wielkiej romantycznej miłości, która kazała dwójce ludzi rzucić się sobie w objęcia. Jest proste a zarazem piękne powinowactwo dusz, które objawia się bezszelestnym poczuciem bliskości, bezpieczeństwem i komfortem wynikającym ze wspólnego przebywania. Jakby Bob i Charlotte przyjaźnili się od dawna, ale na chwilę o tym zapomnieli. Ich uczucie objawia się w małych gestach i osiąga apogeum w finałowej scenie pożegnania. Dwójka zamężnych ludzi rozstaje się prawdopodobnie na zawsze na ruchliwej ulicy Tokio. Towarzyszy temu uścisk, żal wylewający się wraz ze łzami z oczu, krótki pocałunek oraz słowa wyszeptane przez Boba do ucha Charlotte, których nam, widzom, nie dane jest usłyszeć. Między słowami to film o niespodziewanej miłości dwójki samotników z wielkiego miasta, która objawia się właśnie między słowami – w niedopowiedzeniach.

Chungking Express

Mistrzowski film Wong Kar-Waia opowiada o samotności milionów z gwarnego jak ul Hongkongu. Chungking express skupia się jednak na tylko dwóch przypadkowych spotkaniach, które dla czwórki głównych bohaterów staną się wyjątkowe i wywrą na nich szczególny wpływ. Historie dwóch par przeplatają się ze sobą prawie niezauważalnie. Bohaterowie bezwiednie mijają się na tłocznych ulicach, niektóre miejsca i ludzie przewijają się wciąż w tle. Dwie nowele utkane przez reżysera, nie licząc kilku podobieństw, nie mają ze sobą jednak większego powiązania. Prócz tego, że opowiadają o przypadkowych miłościach, będących jak los na loterii. Pierwsza z nich opowiada historię policjanta 223, którego przytłacza pustka pogłębiana przez wspomnienia swojej niedawno utraconej miłości. Mężczyzna desperacko próbuje wypełnić czas towarzystwem. Wisi godzinami na telefonie, obdzwaniając wszystkie stare znajome i koleżanki, których numery ma zapisane w kajecie. W końcu decyzję o tym, kto na nowo posiądzie jego serce, oddaje przypadkowi. Opróżniając kolejny kieliszek, deklaruje, że zakocha się w pierwszej kobiecie, która wejdzie do baru. Tak poznaje tajemniczą kobietę w okularach i blond peruce, z którą spędzi resztę nocy, nie spodziewając się jeszcze, że ta krótka relacja zostawi po sobie wyraźny ślad w jego pamięci. Druga nowela krąży wokół policjanta 663. Będący w szczęśliwym związku mężczyzna nie zdaje sobie sprawy z uczucia, jakim obdarza go pracownica jego ulubionego baru z szybkim jedzeniem. Kiedy pewnego dnia partnerka go zostawia, dziewczyna z baru Faye zaczyna śmielej zwracać na siebie uwagę policjanta pogrążonego w stracie.

W obu przypadkach mamy do czynienia z mężczyznami, którzy przez nagłe odejścia ich dziewczyn przeżywają załamanie wpędzające ich w nieznośną samotność. Wtedy niespodziewanie w ich życiu pojawiają się kobiety, które swoją nietuzinkowością kotwiczą się w myślach policjantów. Chungking express jest pięknym obrazem miłości całkowicie przypadkowej i całkowicie nieprzewidywalnej. Tym trudniej o takie przypadki na zatłoczonych ulicach Hongkongu, a jednak się wydarzyły. Relacje zawiązane między pierwszą oraz drugą parą bohaterów są zwyczajnym kaprysem losu, jednak wywierają na tyle wyraźny ślad, że pomagają bohaterom zaakceptować zmiany w ich sprawach sercowych. Film Wong Kar-Waia udowadnia, że wielka kapryśna miłość, która razi jak grom albo nóż bandyty, może zdarzyć się wszędzie i o każdej porze, ukryta pod maską największych oczywistości, takich jak kupowanie ryby z frytkami w ulubionym barze szybkiej obsługi.