„Kto pije, będzie pił. To zabawa bez mety”. Filmy o PROBLEMIE ALKOHOLOWYM, które warto znać

Dni wina i róż

Znany z Pół żartem, pół serio czy Garsoniery Jack Lemmon i tutaj daje pokaz swoich umiejętności, mimo że wciela się w postać zdecydowanie bardziej antypatyczną niż w przypadku wspomnianych tytułów. Zajmujący się public relations Joe Clay jest do alkoholu przyzwyczajony – nie rozstaje się z nim bowiem nawet w pracy, gdyż liczne spotkania biznesowe czy przyjęcia rozgrywają się właśnie z udziałem wszelkiego rodzaju trunków. Można powiedzieć, że kieliszek stał się częścią jego życia, jednak kiedy Joe poznaje zjawiskową Kristen (Lee Remick), na nieszczęście staje się również częścią jej życia. To spojrzenie na alkoholizm Hollywood lat 60., więc niewolne od elementów typowych dla tego typu kina, a mimo to nieodłącznie bolesne. Częściowo za sprawą chwytających za serce kreacji głównych aktorów – częściowo, ponieważ trudno patrzeć, jak zdrowe osoby stopniowo pogrążają się w uzależnieniu, by zrozumieć postępowanie swoich ukochanych.

Waves

Moim zdaniem najlepiej nakręcony film w tym zestawieniu. Wizualna uczta dla wszystkich, którzy cenią sobie dopieszczone kolorystycznie kadry. Swego czasu spekulowało się o nim w kontekście Oscarów, ale ostatecznie ustąpił popularniejszym produkcjom. Waves (przypomnijmy, że w recenzji redakcyjnego kolegi Jana Tracza otrzymał najwyższą możliwą notę) to spektakl emocjonalnie intensywny, gdyż opowiadający o tragicznych wydarzeniach z życia pewnej idealnej, wydawałoby się, rodziny. Trzeba nadmienić, że nie jest to pozycja stricte o alkoholizmie – mimo to umieszczam ją w zestawieniu, ponieważ w sposób niezwykle dosadny obrazuje skutki nadużywania alkoholu w sytuacjach skrajnych. Choć reżyser i scenarzysta, Trey Edward Shults, nie oszczędza swoich bohaterów, to daleko mu do sadyzmu. Finalnie daje im iskrę nadziei i pilnuje, by trzymali się jej i na swój sposób odnaleźli spokój. Prawdziwy rollercoaster emocji.

Pętla

Zestawienie kończymy swoistą klamrą kompozycyjną – bo znowu filmem polskim – przedstawiającą temat w pesymistycznych barwach. (Arcy)dzieło Wojciecha Hasa, jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów, osadza akcję w ponurej powojennej Polsce, a głównym bohaterem czyni Kubę (Gustaw Holoubek), który walczy z nałogiem alkoholowym z pomocą swojej dziewczyny Krysi (Aleksandra Śląska). Obserwujemy dzień z jego życia, kiedy włóczy się ulicami miasta, ciągle wracając myślami do butelki. Wzorem tytułu Has pokazuje, że życie w uzależnieniu to życie zapętlone, gdzie każda pojawiająca się w głowie czy przed oczami idea błyskawicznie skręca w kierunku alkoholu. Pętla nie jest filmem łatwym, wręcz przeciwnie – duchowo i wizualnie przytłacza, pozbawiając nas jakiejkolwiek nadziei. I być może właśnie w tej dosadności przekazu kryje się największa prawda. „Kto pije, będzie pił. To zabawa bez mety” – stwierdza jedna z postaci, ucinając wszelkie dyskusje. Trudno się z tym nie zgodzić. Jak uczą wszystkie przedstawione powyżej filmy, alkohol nigdy nie jest rozwiązaniem.

A jakie filmy o alkoholizmie was najbardziej dotknęły emocjonalnie?

Zapraszamy także do lektury innego tekstu o produkcjach z alkoholem w tle.