Najbardziej DOCHODOWE FILMY dla DOROSŁYCH WIDZÓW

Byliście kiedyś w Ameryce? Nie? Ja znam kogoś, kto był i powiedział mi to i owo. Wiecie, że kategorie wiekowe przyznawane filmom w USA są przez tamtejszych pracowników kin sprzedających i sprawdzających bilety restrykcyjnie przestrzegane? Zupełnie inaczej niż w Polsce, prawda? A mimo to dla wielu naszych rodaków Stany Zjednoczone ze względu na wolność kulturową nadają się jedynie do zgładzenia niczym biblijne miasta Sodoma i Gomora. Ktoś powie zapewne, że to tylko kino, a oglądania przez dzieciaki pełnej brutalnej przemocy, wyuzdanego seksu i obrzydliwych wulgaryzmów telewizji już nikt nie kontroluje. Z jednej strony to prawda, z drugiej zaś: w domu z dziećmi są rodzice i to oni powinni działać jak przydzielający kategorie wiekowe filmom Motion Picture Association of America (MPAA).

Pozostawmy jednak kwestie wychowawcze i skupmy się na tych finansowych, ponieważ przyznawane filmom przez MPAA kategorie mają znaczący wpływ na box office. Na przykład na miejscu 10. zestawienia najbardziej dochodowych produkcji z kategorią PG-13 znajdziemy obecnie film Christophera Nolana Mroczny Rycerz (2008). Status PG-13 oznacza, że film może zawierać momenty nieodpowiednie dla dzieci poniżej 13. roku życia, a ponadto ostrzega, że w obrazie mogą się znaleźć sceny przemocy z niewielką ilością krwi, sceny seksu bez nagości i być może pojawi się tylko jedno soczyste przekleństwo „fuck”. Gdyby Nolan zdecydował się nie wycinać niektórych scen z filmu, Mroczny Rycerz skończyłby zapewne z kategorią R i tym samym osoby poniżej 17. roku życia w USA musiałyby przychodzić do kin z kimś starszym od siebie. Być może w takiej sytuacji druga część Nolanowskiej serii o Batmanie byłaby najbardziej dochodowym filmem z kategorią R w Ameryce, ale z pewnością nie zarobiłaby tyle, ile udało jej się zyskać, będąc obrazem o statusie PG-13, który zresztą pozwala generować największe zyski.

Powyższy przykład miał na celu przedstawienie wpływu ratingu MPAA na box office. Przy okazji wiemy już, jakie filmy mają największe szanse na rozbicie banku. Z okazji pięćdziesięciolecia powstania systemu kategoryzowania wiekowego filmów (powstałego w 1968 roku) wyliczono, że produkcje z ratingiem R stanowią większość obrazów wyświetlanych w kinach. Jak wobec tego radzą sobie obrazy przeznaczone dla nieco starszej publiczności, a także który z nich jest najbardziej dochodowy? Box office’owa lista filmów oznaczonych kategorią R jest w moim odczuciu zdecydowanie ciekawsza niż ta obejmująca produkcje PG-13. W pierwszej trzydziestce zestawienia znajdziemy np. aż dziewięć filmów, które powstały jeszcze w XX wieku (w zestawieniu PG-13 tylko dwa), co może świadczyć o tym, że niełatwo robi się hity w tej kategorii i nie wystarczy do tego zielony ekran oraz CGI. Wobec powyższego można chyba zaryzykować stwierdzenie, że produkcje tego zestawienia to nie tylko efektowne wydmuszki, jakich wiele w zestawieniu dla młodszej widowni, ale filmy, o których długo się myśli i rozmawia po seansie, lub takie, które swoją – dozwoloną dla osób w pewnym wieku – nieprzyzwoitością rozpaliły wyobraźnię publiczności. To wreszcie zestawienie zdecydowanie bardziej zróżnicowane gatunkowo, w którym można odnaleźć sporo filmów komediowych, horrorów lub dramatów, w przeciwieństwie do wypełnionej superbohaterskimi akcyjniakami listy PG-13.