Potencjalne PORAŻKI FINANSOWE 2020, czyli jakie filmy nie zarobią

Czarna Wdowa / Eternals

Premiera: 1 maja / 6 listopada

Przyznaję, że to wybór trochę kontrowersyjny, bo Marvel co chwila bije jakieś kasowe rekordy, a świat superbohaterów ma się lepiej niż kiedykolwiek. To także właściwie wróżenie z fusów, gdyż na ten moment budżety obu filmów pozostają nieznane. Zwiastun Czarnej Wdowy sugeruje jednakże konkretną kasę wyłożoną na produkcję (sama gaża Scarlett Johansson to 15 milionów dolców), a wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że Eternals mogą być z kolei jedną z najdroższych odsłon MCU. Zatem o ile Czarna Wdowa ma szansę jeszcze się jakoś obronić dzięki popularnej obsadzie i jako takim połączeniu z przygodami Avengers (choć nie ma ułatwionego zadania, gdyż jej premiera wciśnięta jest pomiędzy nowego Bonda oraz kolejną odsłonę Szybkich i wściekłych i sequel Wonder Woman, która budzi jednak o wiele większe emocje), o tyle Eternals mogą już konkretnie utopić. Fascynacja tym światem osiągnęła wszak punkt krytyczny, a historia oraz bohaterowie, po których sięga Marvel, są właściwie nieznani szerszej publice. A przecież im film droższy, tym więcej musi zarobić, żeby można było mówić o sukcesie. Zakładać się nie będę, bo w przypadku tego tytułu nawet marketingowa machina jeszcze na dobre nie wystartowała. Ale podejrzewam, że o kolejnym przełamywaniu finansowych barier można w tym wypadku zapomnieć. Pożyjemy, zobaczymy, może zarobimy…

Godzilla vs. Kong

Premiera: 20 listopada

Ostatnia Godzilla mocno flopnęła. Z kolei najnowszy Kong okazał się umiarkowanym sukcesem. Czy z połączenia tych dwóch gigantów będzie gruby hajs? Jest to możliwe. W końcu świat długo, bo od 1962 roku, kiedy to po raz pierwszy doszło do spotkania na dużym ekranie, czekał na hollywoodzką bójkę obu legend. Wcześniej jednak czekał na pojedynek Batmana z Supermanem i wszyscy wiemy, jak to się skończyło. Sukcesem, będącym jednocześnie porażką, czyli filmem za grubą kasę zarabiającym znacznie poniżej oczekiwań producentów. I tu może być podobnie. Budżet tego starcia jest na dzień dzisiejszy niejawny, ale podejrzewam, że spokojnie dorównuje swoim kreaturom. Ich samodzielne przygody oscylowały wokół dwustu milionów zielonych na głowę, więc nie zdziwiłbym się, gdyby tutaj wszystkie koszta zamknęły się nawet w trzystu. To oznacza, że potwory musiałby z siebie wypocić minimum 600–700 milionów. Patrząc po formie obu zawodników, jest to wątpliwe.

Diuna

Premiera: 18 grudnia

Obecność tego tytułu raczej nie powinna dziwić. Denis Villeneuve to ceniony filmowiec, ale raczej nieprzyciągający do kin olbrzymiej widowni. Sama Diuna również nie jest w stanie tego zrobić, o czym przed laty przekonał się David Lynch. Skomplikowana, wielowątkowa, brutalna i dorosła historia to od dekad nieosiągalne marzenie fabryki snów. Nieosiągalne, bo wymagające nie tylko potężnej, artystycznej wizji, która miałaby ręce i nogi, ale także monumentalnego nakładu pracy, z finansami włącznie. Jak na razie nie wiadomo, ile dokładnie pieniędzy pójdzie na tę ekranizację, bo produkcja jest w toku. Na pewno jednak nie jest tania. I na pewno się nie zwróci. Tak samo jak nie zwrócił się Blade Runner 2049 – dalece mniej złożony i potencjalnie o wiele bardziej atrakcyjny dla zwykłego widza produkt. O ile zatem w jakość gotowej Diuny nie śmiem wątpić, tak jej los jest właściwie z góry przesądzony. Smutne, ale prawdziwe.

West Side Story

Premiera: 18 grudnia

Czyli Steven Spielberg i jego absolutnie zbędny remake musicalowej klasyki za sto milionów. Z jednej strony to relatywnie niedużo kasy, święta mogą sprzyjać marketingowi (choć to nie jedyny tytuł, który się wtedy ukaże – patrz wyżej), a w obsadzie mamy samych młodych, zdolnych i popularnych. Ale nie ma co się oszukiwać – obecne pokolenie raczej nie reaguje ekscytacją na hasło West Side Story, a kręcenie tego samego, w podobnym stylu retro, tylko ubarwionym obecnym światopoglądem, mija się nieco z celem. Co prawda do premiery jeszcze rok i wszystko się może zdarzyć (łącznie z jej przeniesieniem na kolejny rok, acz sądzę, że twórcy będą celować w Oscary i data pozostanie bez zmian), ale Spielberg już od jakiegoś czasu nie jest gwarantem niebotycznego sukcesu – zwłaszcza na rodzimym rynku. Ten odgrzewany kotlet może się więc odbić producentom poważną, gwiazdkową czkawką.

Orzeł. Ostatni patrol

Premiera: jesień 2020

Na koniec coś polskiego. Konkretnie kolejne patriotyczne kino wojenne za 12 milionów biedazłotówek. I bardzo chciałbym się mylić, ale wątpię, żeby twórcy doczekali się zwrotu tej kwoty z kinowych kas. Dowodem chociażby niemal wszystkie poprzednie superprodukcje tego typu z ostatnich lat, na czele z Piłsudskim. Załoga okrętu podwodnego ORP „Orzeł” – który zresztą ma już swój film, bardzo dobry w dodatku – z pewnością budzi jeszcze mniej ekscytacji. Na pospolite ruszenie raczej nie ma więc tu co liczyć. Zwłaszcza gdy docelowo zanosi się na jeszcze jedną polską odpowiedź na światowy hit – tym razem na celowniku niemiecki Okręt sprzed czterech dekad. Ale nawet abstrahując od tamtego klasyka, wracamy do punktu wyjścia, czyli morskich superprodukcji. Te o łodziach podwodnych również mają z reguły przechlapane.

A waszym zdaniem jakie będą największe wpadki 2020?