Najlepsze NIEANGLOJĘZYCZNE filmy SCIENCE FICTION XXI wieku
Skóra, w której żyję (2011)
Po dwóch fabułach debiutantów wróćmy do uznanego już nazwiska światowej kinematografii. Być może wybór filmu Almodóvara z 2011 roku do niniejszego zestawienia wydaje się wam nietrafiony, jednak już spieszę z wyjaśnieniem, co robi tu Skóra, w której żyję. Główny bohater filmu, Robert (Antonio Banderas), jest chirurgiem plastycznym i jednocześnie człowiekiem mocno poturbowanym przez los. Po samobójczej śmierci żony oraz córki całkowicie poświęca się nauce. W celu wypracowania skóry idealnej Robert przeprowadza eksperymenty na przetrzymywanej w swojej rezydencji dziewczynie o imieniu Vera (Elena Anaya). Powyższy opis Skóry, w której żyję dowodzi, że na rozwój fabuły produkcji Hiszpana decydujący wpływ mają naukowe zagadnienia, ściślej mówiąc – transgeneza. To z kolei oznacza, że produkcję Almodóvara należy uznać za SF. Być może nawet najseksowniejsze i jednocześnie najdziwniejsze w historii kina.
Ewolucja (2015)
Tym razem pozycja dla fanów filmowego arthouse’u i odkrywania ukrytych symboli. Ewolucja Lucile Hadžihalilović to francuskojęzyczny mariaż body horroru i science fiction. Piękne, sugestywne zdjęcia, jakie prezentuje nam Ewolucja, służą interesującej, ale również niepokojącej wizji alternatywnego rozwoju człowieka. Wyobraźcie sobie świat, w którym odwrócone zostają role biologiczne płci. Potomstwo na świat wydają tu nie kobiety, lecz chłopcy, na których przeprowadza się tajemnicze badania. Inspiracją dla zabiegów wykonywanych na dzieciach w filmie była podobno trauma, jaką reżyserka przeżyła w wieku 10 lat po operacji usunięcia wyrostka robaczkowego. W każdym razie twór Hadžihalilović to kino oryginalne, poetyckie, enigmatyczne i porażająco piękne.
Aniara (2018)
Podobne wpisy
Szwedzka Aniara to film science fiction oparty na motywach poematu noblisty Harry’ego Martinssona z 1956 roku. Tytuł produkcji odnosi się do nazwy statku transportowego, który ma przewieźć resztę ludzkości na Marsa, ponieważ Ziemia zwróciła się przeciw wyniszczającej ją działalności człowieka. Kosmiczny transporter przypomina tu ogromne centrum handlowe wypełnione przeróżnymi sklepami i restauracjami. Na pokładzie znajduje się również tajemniczy pokój do terapii sztuczną rzeczywistością o nazwie MIMA. Początkowo zupełnie pomijane przez pasażerów statku pomieszczenie w wyniku nieprzewidzianych okoliczności, które powodują tragiczną zmianę kierunku lotu, staje się głównym celem prawie wszystkich rezydentów. Film Pelli Kågerman i Hugo Lilji stanowi interesującą przestrogę dla człowieka. Aniara piętnuje ludzką chciwość, marnotrawstwo, konsumpcjonizm, szkodliwą działalność wpływającą na drastyczne zmiany klimatyczne, a także inne przywary. Autorzy produkcji zdają się mówić, że człowiecze wady powodują, iż nie jesteśmy w stanie zrozumieć naszego niewielkiego znaczenia w bezkresie wszechświata, dopóki nie spotka nas coś złego. Temat jakby aktualny, prawda?
Jakie filmy dorzucilibyście do zestawienia? A może któryś z wymienionych tytułów nie powinien się tu znaleźć? Czekam na wasze komentarze!
PS Oglądaliście litewskie Znikające fale (2012)? Jeśli tak, to dajcie koniecznie znać, czy warto podejmować trud szukania tego filmu.
Przemysław Mudlaff