Bez nich NIE POZNAŁBYŚ tych FILMÓW I SERIALI

Joe Pesci – Zabójcza broń 2

Pierwotnie sequel Zabójczej broni miał być dużo poważniejszym i mroczniejszym filmem (kończył się nawet śmiercią granej przez Mela Gibsona postaci). Scenariusz uległ jednak zmianie, pierwotny scenarzysta Shane Black odszedł od projektu. Inaczej wyglądać miała też postać Leo Getza, nieuczciwego księgowego mafii. Dopiero gdy Joe Pesci zaczął odpowiadać na polecenia Richarda Donnera słowami „Ok, ok, ok”, reżyser nakazał mu wykreować bohatera w dużo bardziej humorystycznym tonie. Aktor miał stworzyć ją na podstawie zachowania pracowników Disneylandu i swoich doświadczeń z nimi związanych. Jak wiemy, cała seria wraz z kolejnymi odsłonami szła w coraz bardziej komediowe klimaty.

Natalie Portman – Leon zawodowiec

Rola Natalie Portman w Leonie zawodowcu Luca Bessona to jeden z najlepszych debiutów filmowych aktorów dziecięcych. Młoda aktorka jednak nie całowała reżysera po nogach za daną jej szansę, ale zdecydowanie wyrażała swoje zdanie na temat napisanej roli. W scenariuszu grana przez nią nastoletnia Matylda pali papierosy. Natalie bardzo się to nie spodobało, bo wierzyła, że jej bohaterka będzie wzorem dla młodych osób na całym świecie. Zgodziła się zatem na palenie na planie pod jednym warunkiem – jej bohaterka musiała w trakcie historii rzucić ten okropny nałóg.

Jim Carrey – Maska

Dziś trudno w to może uwierzyć, ale Maska z Jimem Carreyem w roli głównej miała być pierwotnie w założeniu mrocznym horrorem. Wszystko zmieniło się właśnie dzięki angażowi Carreya, którego komediowy talent zdecydowano się wykorzystać. Do tego zresztą stopnia, że żółty garnitur, który gwiazdor nosi w filmie, został oparty na garniturze uszytym przez jego matkę na pierwszy sceniczny występ aktora. Chociaż wizja Maski w konwencji horroru niezwykle rozpala wyobraźnię, to nie mogę winić twórców za dostarczenie widzom jednej z najlepszych komedii lat dziewięćdziesiątych.

Marlon Brando – Wyspa doktora Moreau

Jak wspomniałem już przy okazji Ojca chrzestnego, współpraca z Maronem Brando nigdy nie należała do najłatwiejszych i często wypełniona była absurdami. Na przykładzie Wyspy doktora Moreau zobaczyć możemy, jak daleko eskalowała. Dziwny już na poziomie scenariusza film, Brando starał się z całych sił uczynić jeszcze dziwniejszym. Uparł się przede wszystkim, by grany przez niego tytułowy doktor był uczulony na słońce, co w konsekwencji prowadziło do jego niecodziennej charakteryzacji i ubrania, oraz aby jego postaci towarzyszył ubrany identycznie jak on karzeł. A musicie wiedzieć, że to zaledwie wierzchołek góry lodowej – cała ekipa nie mogła się ze sobą dogadać na żadnym niemal polu i do dziś praca przy tej wersji Wyspy doktora Moreau uważana jest za najbardziej napięty plan filmowy w historii.

Christian Bale – Terminator: Ocalenie

Kiedy studio zaczęło pracę na czwartą częścią cyklu o zabójczych maszynach, do kultowej roli Johna Connora zatrudniło Christiana Bale’a. Walijski gwiazdor był jednak mocno niezadowolony z faktu, że Connor stanowi w scenariuszu postać raczej drugoplanową, a centralnym bohaterem filmu ma zostać, grany przez Sama Worthingtona, Marcus Wright. Niezadowolenie było na tyle duże, że scenariusz został przepisany na nowo – nie tylko rozbudował postać Bale’a, ale i uczynił ją karykaturalnie ważną, niezastąpioną i nieomylną. Osobnym tematem pozostaje, że był to dopiero początek męki, na którą skazali się twórcy filmu. Zachowanie Bale’a na planie przeszło już do niechlubnej historii.