ROMANS Z TEMIDĄ. Najciekawsi prawnicy na ekranie

Joe Miller (Filadelfia, 1993)

Joe Miller (Denzel Washington), błyskotliwy prawnik, kieruje się prostymi regułami zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. To najbliższa chyba w tym zestawieniu zasadom Atticusa Fincha postać. Kiedy zwraca się do niego kolega po fachu, Andy Beckett, niesłusznie w swoim mniemaniu zwolniony z pracy, Miller podejmuje się sprawy, choć jako człowiekowi nie po drodze mu z tym klientem. Widać, że obrońca ma problem z tym, że jego mandant jest homoseksualistą, i z tym, że rzeczywistym powodem jego zwolnienia są problemy zdrowotne, wywołane wirusem HIV. Mimo to Miller działa zgodnie z literą prawa, w jego odczuciu bowiem wydarzyła się niesprawiedliwość. Odważnie staje naprzeciw potężnej firmy prawniczej, byłemu pracodawcy Becketta, aby naprawić wyrządzoną krzywdę.

Miller, podobnie jak Kathryn Murphy, angażując się w obronę Becketta, poznając go coraz lepiej, weryfikuje swoje zdanie na temat klienta, odrzuca swoje uprzedzenia i dostrzega w sprawie człowieka.

Mitch McDeere (Firma, 1993)

Prawdziwa gwiazda w tym zestawieniu – Mitch McDeere (Tom Cruise) to jeden z najlepszych absolwentów wydziału prawa na Harvardzie w swoim roczniku. Mogąc przebierać do woli w ofertach pracy, decyduje się na kancelarię Bendini, Lambert and Locke, niewielką firmę zajmującą się prawem podatkowym, mieszczącą się w Memphis. BLL kusi Mitcha perspektywami rozwoju, wysokim wynagrodzeniem, obfitym pakietem socjalnym. Przedstawia się jako firma rodzinna, niewielka, ale stabilna. Mitch i jego młoda żona, Abby, są zachwyceni swoim nowym domem i samochodem, przyjęciem, jakie otrzymali, i zapowiedziami dalszych profitów. Wkrótce jednak na kreowanym przez partnerów sielskim obrazku pojawiają się brzydkie plamy, a Mitch orientuje się, że prawnicy kancelarii BLL nader często ulegają śmiertelnym wypadkom. Zlecając prywatne śledztwo w tej sprawie, naraża się swoim przełożonym.

McDeere to prawniczy młody gniewny – początkowo skuszony niewątpliwymi profitami, jakie oferuje mu tytułowa firma, nie godzi się jednak na sprzeniewierzenie się swoim zasadom i podejmuje w ich obronie najwyższe ryzyko.

Jake Tyler Brigance (Czas zabijania, 1996)

Missisipi to stan, w którym Ku-Klux-Klan ma się nadal całkiem nieźle. Mimo to Jake Tyler Brigance (Matthew McConaughey) decyduje się na prowadzenie obrony Carla Lee Haileya, czarnoskórego mężczyzny, który w rozpaczliwym akcie odwetu strzela do białych gwałcicieli swojej kilkuletniej córeczki.  Wspierany przez niedobrany zespół złożony z pełnej pasji studentki prawa i doświadczonego byłego prawnika-alkoholika, przekonany, że chroni go prawo, którego jest przedstawicielem, Jake odważnie wkracza do sali sądowej.  Niewielkie miasteczko Clanton staje się areną walki o ludzką godność, a narastająca agresja prowadzi do tragedii. Brigance jednak nie daje się zastraszyć i prowadzi obronę Haileya do końca, wygłaszając przed przysięgłymi jedną z najbardziej chwytających za serce mów końcowych w dziejach dramatu sądowego.

Brigance trzyma się raz podjętych decyzji pomimo przeciwności losu – w skrajnie nieprzychylnym środowisku, wobec licznych zagrożeń dla tych, którzy opowiadają się po jego stronie, pokonując własny lęk i chwile zwątpienia.

Fletcher Reede (Kłamca, kłamca, 1997)

Produkcja lżejszego kalibru. Kłamca, kłamca to historia nowojorskiego prawnika, Fletchera Reede’a (Jim Carrey), który swoją błyskotliwą karierę opiera na zręcznym budowaniu kłamstw. Manipulując faktami, a czasami wprost mijając się z prawdą, odnosi na sali sądowej same sukcesy. Jego wyjątkowe zdolności nie tylko pomagają mu w życiu zawodowym, ale i ułatwiają prywatne. Niestety dzieje się tak ze szkodą dla życia rodzinnego, co najmocniej odczuwa syn Reede’a, sześcioletni Max. W dniu swoich urodzin, podczas przyjęcia, na które tacie znów nie udało się dotrzeć, Max wypowiada życzenie, które zmieni życie jego ojca – aby ten przez 24 godziny nie był w stanie skłamać.

Choć Kłamca, kłamca jest w zamierzeniu lekką komedią, i tak też prowadzi swoją rolę Carrey, używając głównie swojej wyrazistej mimiki, postać Fletchera Reede’a dość dobrze odpowiada stereotypowi prawnika, jaki funkcjonuje w powszechnej świadomości – śliskiego oszusta, który dokona każdej interpretacji faktów i wykorzysta każdą lukę, aby osiągnąć zamierzony cel. Ciekawie jest zatem obserwować i jego porażkę w tym działaniu, i ostateczny efekt życzenia wypowiedzianego przez Maxa.

Betty Anne Waters (Wyrok skazujący, 2010)

Kenny Waters zostaje skazany za napad i morderstwo. Jego siostra, Betty Anne Waters (Hilary Swank), samotna matka dwójki dzieci, kosztem wielu wyrzeczeń podejmuje studia prawnicze, aby zapewnić mu uczciwą obronę. Przekonana o niewinności skazanego brata poświęca nie tylko swoje życie, aby zwrócić mu wolność. Walka Betty Anne Waters trwa osiemnaście lat. W tym czasie kobieta zdobywa potrzebne wykształcenie, doświadczenie, i to wszystko dla jednego tylko klienta – swojego brata. Walczy jednocześnie z własnymi słabościami, swoją sytuacją życiową, i Kennym, który po latach w więzieniu nie wierzy już w to, że kiedykolwiek ujrzy świat poza kratami.

Trudno porównywać Waters do wspomnianej wcześniej Elle Woods, skoro ich pobudki są tak diametralnie różne, ale Waters także, jak jej koleżanka, porwała się na rzecz z pozoru niemożliwą. Nikt nie daje jej najmniejszej szansy, a jednak Betty doprowadza swoją misję do poruszającego finału.